Yaman Dede

Gönül hûn oldu şevkinden boyandım ya Rasulallah
Nasıl bilmem bu nîrâne dayandım ya Rasulallah
Ezel bezminde dinmez bir figandım ya Rasulallah
Cemâlinle ferahnak et ki yandım ya Rasulallah.

Yanan kalbe devasın sen, bulunmaz bir şifâsın sen
Muazzam bir sehâsın sen, dilersen reh-nümâsın sen
Habîb-i Kibriyâsın sen, Muhammed Mustafa’sın sen
Cemâlinle ferahnak et ki yandım ya Rasulallah.

Gül açmaz, çağlayan akmaz ilâhi nurun olmazsa
Söner alem, nefes kalmaz, felek manzûrun olmazsa
Firak ağlar, visal ağlar ezel mesrurun olmazsa
Cemalinle ferahnak et ki yandım ya Rasulallah.

Erir canlar o gül bûy-ı revân-bahşın nevasından
Güneş titrer yanar didârının bak ihtirasından
Perişan bir niyaz inler hayatın müntehâsından
Cemâlinle ferahnak et ki yandım ya Rasulallah.

Susuz kalsam yanan çöllerde, can versem elem duymam
Yanar dağlar yanar bağrımda ummanlarda nem duymam
Alevler yağsa göklerden ve ben mass eylesem duymam
Cemâlinle ferahnak et ki yandım ya Rasulallah.

Ne devlettir yumup aşkınla göz, râhında can vermek
Nasib olmaz mı sultanım haremgâhında can vermek
Sönerken gözlerim âsân olur âhında can vermek
Cemâlinle ferahnak et ki yandım ya Rasulallah.

Boyun büktüm, perişanım, bu derdin sende tedbiri
Lebim kavruldu ateşten döner pâyinde tezkîri
Ne dem gönlün murâd eylerse taltif eyle Kıtmîr’i
Cemâlinle ferahnak et ki yandım ya Rasulallah.

Yaman Dede