Şükretme!

— Ya imam, gemin battı!..

İmam-ı Azam Ebu Hanife bir anlık tereddütten sonra:

— Elhamdülillah dedi.

— Bir müddet sonra aynı adam yeniden gelip haber verdi:

— Ya imam, bir yanlışlık oldu batan gemi senin değilmiş.

İmam bu yeni habere de:

– Elhamdülillah, diyerek mukabele etti.

Haber getiren kışı hayrete düştü: 

— Ya imam, gemin battı diye haber getirdik “Elhamdülillah” dedin.

Batan geminin seninki olmadığını söyledim yine “Elhamdülillah” dedin.

Bu nasıl hamdetme böyle?

İmam-ı Âzâm izah etti;

— Sen gemin battı diye haber getirdiğinde iç âlemimi, kalbimi şöyle bir yokladım. Dünya malının yok olmasından, elden çıkmasından dolayı en küçük bir üzüntü yoktu. Bu nedenle Allah’a hamdettim.

Batan geminin benimki olmadığı haberini getirdiğinde de aynı şeyi yaptım. Dünya malına kavuşmaktan dolayı kalbimde bir sevinç yoktu. Dünya malına karşı bu ilgisizliği bağışladığı için de Allah’a şükrettim.